Kahve kokusu ile hipnotize oluyorum.

Hesaba katmadığım ne varsa başıma geldi.
Aldı başını gitti. Yaşandı bitti. Yerimde saydım

İyi geceler çikilatalarım

http://twitter.com/helenkly21

Bi insan beni sevmediğini söyleyince çok şaşırıyorum.

Çok çabaladım,

tüm gücümle uğraştım, koştum,

Düştüm elimi tutmadığın halde kalktım yine sen dedim.

Ama bitti, asla vazgeçmem sandın ama vazgeçtim.

Biliyor musun bende asla vazgeçemem sanıyordum.

Ama insanın kalbi değilde,

içi kırıldığında hiç düşünmeden terk ediyormuş herşeyi...

Canım çok yanıyor...

Beklentiler insanın canını yakan tek şeylerdir...

Aslında bırakmıştım beklemeyi vazgeçmiştim,ama yine umutlandım

Umudum beni yok etti.beni paramparça yaptı,sevgimi aldı benden,
Öfkemi  aldı..hislerimi..hislerimi aldı..

Ne acı değil mi..? Umudunu yitiren bir genç kız.

O zaman niye var ki?niye yaşıyor ki ? Neden hala bekliyorum ki?

Acı... Acı ..  acı...

Bu sefer hissettim ...gerçekten acıdı... ACIDI.

Niçin bu kadar öldürmeyi,yok etmeyi,parçalamayı seviyor insanlar?

İnsan yumuşak başlı, iyilik dolu bir yaratıktır..

Ağız dolusu gülen, yürek dolusu ağlayan,

İliklerine kadar duygulanan,seven bir yaratıktır insanoğlu...

Bu öldürme,yok etme , öfke,öç, sevgisizlik neden?

Niçin koparıyorlar çiçekleri,birisi tok da olsa yüz bini niçin aç,
O tok da bu kadar gozün altında,

Öfkenin içinde iflah oluyor mu?

Tok olan niye bu kadar ahmak..? Çıldıracağım.. çıldıracağım...


Yaşar Kemal..

Dışardan göründüğüm gibi olamadım içimde,

İki kisiyim ikiside haddinden fazla canavar...

Haddinden fazla hırçın..

Söyleyemediklerim kursağımda,
Duyupta inanmadıklarım kulaklarımda yankılanır oldu.

Adeta bir tını

Yanıma insan yaklaştırmaz oldum,

Kendime güvenemezken onları kendime dahil edersem,ya incinirlerse

Gereksiz düşünceli oluşum canımı yakmak üzere...

Yazı mekanizmalarımız birer retorik oyundan ibaret...

Sıkıldım fakat sıkıntım sahte..

Ne pahasına olursa olsun güvenmemek ruhuma tak edecek.

İki üç aşk ve ihtiras içeren cümleye tav olmayın.

Ne kolay doyuyorsunuz...😒

Yalnızlığı seviyorum diyen bir insanın aslında bir tutam

Mecburiyete tabiidir...

Elimdeki tek seçenek buydu ve bu kalıbı kırabilecek gücü

kendinlmde bulamıyordum...

Kendinlmden daha güçsüz olan yalnızlığa sığınıyordum

Yalnızlık aslında acizlikti ve yüzleşmektense kafami toprağa gömmek...

Kolayı seçmekti aciz yalnızlık...

Çaresizliğe kafa tutmak yerine onun varlığını hiçe saymıştık..

Güçsüz ve umutsuzduk...